-
1 karabin
m (G karabinu) rifle, gun- (ciężki) karabin maszynowy a (heavy) machine gun- ręczny karabin maszynowy a light automatic rifle, a carbine- załadować karabin to load a rifle- odbezpieczyć karabin to cock a rifle- strzelać z karabinu to fire a rifle* * ** * *miGen. -u l. -a rifle; karabin automatyczny automatic rifle; karabin samopowtarzalny semi-automatic rifle; karabin myśliwski hunting gun; karabin maszynowy machine-gun; ciężki/lekki karabin maszynowy heavy/light machine-gun; karabin wielostrzałowy magazine gun l. rifle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > karabin
См. также в других словарях:
karabin — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. karabinnie {{/stl 8}}{{stl 7}} ręczna broń palna o długiej, gwintowanej lufie, kalibrze 6,5–8 mm, często z umocowanym bagnetem, używana najczęściej przez piechotę do rażenia nieprzyjaciela ogniem oraz do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karabin — m IV, D. u a. a, Ms. karabinnie; lm M. y «ręczna broń palna o długiej gwintowanej lufie, kalibrze 6,5 8 mm, zaopatrzona zwykle w bagnet, przeznaczona do rażenia celów pojedynczych» Karabin automatyczny, myśliwski. Nabić karabin. Strzelać z… … Słownik języka polskiego
